υποταμίας

ο, Ν

1. υπάλληλος αμέσως μετά τον ταμία στην ιεραρχία

2. υπάλληλος δημόσιου υποταμείου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + ταμίας. Η λ. μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες].